Dial - Western Front

Dial - Western Front [CD, Ektro, 2012]

Jesienią 2012 roku fińskie Ektro wydało czwartą płytę długogrającą Dial. To wieloletni projekt współpracy gitarzystki i wokalistki Jacqui Ham znanej z no wave'owego UT, gitarzysty Roba Smitha (God, All Quiet), basisty Doma Weeksa (Furious Pig, Het, Hermine) oraz perkusisty Luciano Ciccotelliego (God, Laika, Ice, Eardrum). W ciągu dwudziestu lat zespół nagrał ponadto trzy albumy, wszystkie wydane własnym sumptem jako CEDE: Infraction (1996), Distance Runner (2000) oraz 168k (2007). Nie napiszę lepszej charakterystyki tej muzyki, niż zestaw określeń, który można znaleźć na stronie zespołu:

awesome psychedelic skulldrill noise rock damage / life affirming basement grunt / crystalline, fractured guitar tones and feedback buildup / blurry free noise rituals / Skullflower-esque drone rock / drum-machine powered noise rock weirdness / almost psychedelic folk area / weird overmodulated robo noise rock / atonal No Wave bleat / like Dead C having a collective nervous breakdown / totally murky noise rock / improvised, sludgy splat / ill-tempered guitar-shredding and locomotive-rhythmed attack / haphazard bursts of ferocious electronic gunfire and spastic, uneven backbeats / atmospheric and abstract improv-based compositions / deconstructed twisted wall of noise, distortion and feedback with rock structure / assaultive guitar din / spectral and brutal / low-end patina of electrical interference / a blurred-out, ghost-in-the-machine howl / abrasive noise / oddly meditative controlled chaos / surging, incantatory hardscrabble, coiled, densely imagistic lyrics / fitful, rhythmic tartness / tempest-tossed wail / contorted noise / an immensity of scale and space / precision / monumental, glacial force / heavily claustrophobic / looming intensity and livid emotion / a killer post-No Wave mash of grimy guitar, drum machine, bass, synth / sneering and druggy / alien-sounding vox / rumbling, looped tonalities / unidentifayble instruments / garage rock played with a fully-liberated mindset / a boozier, bluesier Half Machine Lip Moves by Chrome / a lustrous, cracked-mirror mantra / ferociously primitive garage brut / classic NY scum feel / sound like pretty much no one / tremulous low-end noise / the new force in guitar primitivism

Czyli wszystko co najlepsze. Muzyka Dial to dla mnie konglomerat wszystkiego co najbardziej cenię od dłuższego czasu w gitarowym graniu. To sama esencja zupełnie niezależna od aktualnych mód, preferencji, stylów i gatunków. Muzyka bezczasowa, która równie dobrze mogłaby powstać na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat.

Dial - On Game [Western Front, CD, Ektro, 2012]

Dial - Helium [Western Front, CD, Ektro, 2012]